18 oktober 413
Wat doet de mens die bang is, die op de vlucht slaat, die zich verbergt om niet door de vijand te worden gevonden? Doet hij dat soms om niet te sterven? Neen, maar om een beetje later te sterven. Kwijtschelding van de schuld krijgt hij niet, maar hij vraagt om uitstel. Hoelang ook wordt uitgesteld, dat wat uitgesteld wordt, zal komen. Laten wij de dood vrezen die de drie jongelingen vreesden, toen zij tot de koning zeiden: "God is in staat ons te bevrijden uit dat laaiende vuur". Zij waren bang voor de dood waar de Heer hier mee dreigt, toen zij zeiden: "Ook als Hij ons niet openlijk wil bevrijden, heeft Hij de macht ons in het verborgene te kronen". Vandaar heeft de Heer zelf die weldra martelaren zou maken en Hoofd der martelaren zou worden, gezegd: "Vreest niet hen die het lichaam doden, maar daarna niets ergers kunnen doen". Hoe komt het "dat zij verder niets kunnen doen?" Als ze nu eens na het doodslaan het lijk voor de beesten werpen om het te verscheuren; of voor de vogels om het te verslinden? De wreedheid schijnt toch nog iets te kunnen doen. Wie doet zij het dan aan? Aan iemand die is vertrokken. Er is wel een lijk, maar geen waarneming. De woning ligt er, de bewoner is weggegaan. Dus: "zij kunnen verder niets doen ", want aan een onbewuste doen zij niets. "Vreest veeleer Hem die én ziel én lichaam in het verderf kan storten in de hel". Zie, over deze dood sprak Hij toen Hij zei: "Als iemand mijn woord onderhoudt, zal Hij in eeuwigheid de dood niet zien". Laten wij dus zijn woord trouw onderhouden; tot aanschouwing zullen wij komen, als wij eenmaal de volle vrijheid hebben verkregen Christus' tegenstanders echter waren verontwaardigd: doden waren het, en bestemd voor de eeuwige dood; zij antwoordden met schelden en zeiden: "Nu weten wij zeker dat Gij van de duivel bezeten zijt. Want Abraham en de profeten zijn gestorven". De dood nu die de Heer bedoelde, zijn noch Abraham noch de profeten gestorven. Die toch zijn dood en leven; dezen leefden en waren dood.