21 september 413
Toen alle omstanders waren weggegaan en die vrouw alleen was achtergebleven, hief Jezus zijn ogen op tot de vrouw. Wij hebben de stem van de Rechtvaardigheid gehoord, luisteren wij nu naar de stem van de Zachtmoedigheid, want ik denk dat die vrouw nog meer geschrokken was, toen zij de Heer had horen zeggen: "Laat degene onder u die zonder zonde is, het eerst een steen op haar werpen". Daarop hadden zij de aandacht op zichzelf gevestigd en met dat weggaan een getuigenis afgelegd over zichzelf. Zo hebben zij de vrouw met haar grote zonde overgelaten aan Hem die zonder zonde was. Omdat zij dus had gehoord: "Die zonder zonde is, laat die de eerste steen op haar werpen", verwachtte zij gestraft te zullen worden door Hem, in wie men geen zonde kon vinden. Hij echter, die met de taal van de rechtvaardigheid haar tegenstanders had teruggedrongen, richtte op haar de ogen van de zachtmoedigheid en vroeg haar: "Heeft niemand u veroordeeld?" Zij antwoordde: "Niemand Heer". Hij dan zei: "Ook Ik veroordeel u niet", van wie gij misschien de veroordeling hebt gevreesd omdat gij in Mij geen zonde hebt gevonden. Wat nu, Heer? Toont Gij dus waardering voor de zonden? Neen, dat niet. Let maar op wat volgt: "Ga heen en zondig van nu af niet meer". De Heer heeft dus wel veroordeeld, ja, de zonde, niet de mens. Als Hij waardering had gehad voor de zonden, had Hij gezegd: Ook ik veroordeel u niet; ga heen en leef naar eigen goedvinden, over mijn vrijspraak kunt gij gerust zijn. Ik zal u, hoeveel gij ook zondigt, van elke straf bevrijden, ook van de hel en van de helse beulen. Dit heeft Hij niet gezegd. Laten zij dus die in de Heer de zachtmoedigheid waarderen er op bedacht zijn ook de waarheid te duchten. De Heer is zachtmoedig, de Heer is lankmoedig, de Heer is barmhartig; maar de Heer is ook rechtvaardig en waarachtig. Hij schenkt u ruimschoots de tijd om u te beteren, maar gij houdt meer van uitstellen dan van verbeteren.